Był rok 1992, miałem 25 lat, zbliżał się dzień moich święceń kapłańskich i szukałem słowa na obrazek prymicyjny. Dzisiaj mam 42 lata i już 17 lat kapłaństwa za sobą. Bywało, że czasami sam zastanawiałem się nad znaczeniem słów z mojego obrazka prymicyjnego.

16 czerwca 2001 roku przyjąłem święcenia kapłańskie. Na obrazku prymicyjnym wybrałem słowa z księgi proroka Jeremiasza: „Ukochałem cię odwieczną miłością” (Jr 31,3). Gdyby ktoś zapytał mnie wtedy dlaczego te właśnie słowa stały się mottem dnia moich zaślubin z Bogiem, dlaczego właśnie one mi się

„Panie uczyń mnie narzędziem Twego Pokoju”- te słowa umieściłem na moim obrazku prymicyjnym wierząc, że staną się one hasłem przewodnim mojego kapłańskiego życia. Już nie wiem, jakie inne słowa umieściłem na dole, na pewno były to podziękowania moim bliskim. Może to dziwić, ale nie mam z sobą nawet

Im bliżej święceń i prymicji, tym coraz częściej myślałem o tym, co umieścić na prymicyjnym obrazku. Kilka tekstów z Pisma świętego było mi bardzo bliskich, aczkolwiek moje myśli zaczęły coraz częściej biegnąć w stronę św. Brygidy.

„Memorare” Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo, że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego, kto się do Ciebie ucieka, Twej pomocy wzywa, Ciebie o przyczynę prosi. Tą ufnością ożywiony, do Ciebie, o Panno nad pannami i Matko, biegnę, do Ciebie przychodzę, przed Tobą jako grzesznik płaczący staję. O

To zdanie z mojego prymicyjnego obrazka towarzyszy mi od jakiegoś czasu. Te wielkie rzeczy, które Bóg cały czas czyni w życiu każdego człowieka, może dostrzec w szczególny sposób właśnie kapłan. To przede wszystkim cuda nawrócenia, których Bóg dokonuje zwłaszcza w sakramencie Pokuty i Pojednania